به گزارش مشرق، حسین صفا شاعر و ترانه سرایی است که تا به امروز ترانه های زیادی را برای محسن چاووشی سروده است. اولین کتاب غزلیات او با نام کنار پلی تاریک و چند غزل برای زنم در فروردین 1388 به چاپ رسید.
این ترانهسرا این بار در آستانه سالروز شهادت دخت نبی اکرم، حضرت زهرا (س)، ترانهای به نام «درد کشیده» را به ساحت مقدس این حضرت تقدیم کرده است.
خوانش این ترانه اینبار با صدای صابر خراسانی است. سعید عظیمی تنظیم و آهنگسازی و سعید شایان میکس و مسترینگ این اثر را انجام دادند.
صوت ترانه «درد کشیده» را از اینجا دانلود کنید:
متن ترانه را هم در ادامه میخوانید:
با دستای لرزون
نشست پهلوم و
آه کشیدش و
آه شکست پهلوم
لرزش دستاش که
چندبرابر شد
یه لاله از چشماش
چکید و پرپر شد
گرفت قلب زمین
شکست پشت فلک
همین که دستاشو
گرفت سمت فدک
نشست و زمزمه کرد
دعای آخرش و
دعا تسلی داد
قلب مکدرش و
کسی چه میدونه
درد کشیده کیه
درد فراق چیه
درد کشیده چیه
شما کجا و دل
به خون نشسته کجا
در شکسته کجا
پر شکسته کجا
چقدر این اندوه
عمیق و محترمه
چقدر این خانوم
شبیه مادرمه
با اینکه در غربت
رمق نموده براش
اومده گریه کنه
بخاطر پسراش
می خواد با گلبرگاش
تو این شب ازلی
دوا درست کنه
برای زخم علی
چهارده قرنِ
خوب نمیشه پرش
اما سبکباله
به عزت پدرش
تو خونهای که دیگه
خونهی زهرا نیست
چهارده قرنِ
پنجره ای وا نیست
به جاش رو سقف دلِ
هرکی دوستش داره
چهارده قرنِ
پنجره میباره
چقدر این اندوه
عمیق و محترمه
چقدر این خانوم
شبیه مادرمه
این ترانهسرا این بار در آستانه سالروز شهادت دخت نبی اکرم، حضرت زهرا (س)، ترانهای به نام «درد کشیده» را به ساحت مقدس این حضرت تقدیم کرده است.
خوانش این ترانه اینبار با صدای صابر خراسانی است. سعید عظیمی تنظیم و آهنگسازی و سعید شایان میکس و مسترینگ این اثر را انجام دادند.
صوت ترانه «درد کشیده» را از اینجا دانلود کنید:
{$sepehr_media_1430751_400_300}
متن ترانه را هم در ادامه میخوانید:
با دستای لرزون
نشست پهلوم و
آه کشیدش و
آه شکست پهلوم
لرزش دستاش که
چندبرابر شد
یه لاله از چشماش
چکید و پرپر شد
گرفت قلب زمین
شکست پشت فلک
همین که دستاشو
گرفت سمت فدک
نشست و زمزمه کرد
دعای آخرش و
دعا تسلی داد
قلب مکدرش و
کسی چه میدونه
درد کشیده کیه
درد فراق چیه
درد کشیده چیه
شما کجا و دل
به خون نشسته کجا
در شکسته کجا
پر شکسته کجا
چقدر این اندوه
عمیق و محترمه
چقدر این خانوم
شبیه مادرمه
با اینکه در غربت
رمق نموده براش
اومده گریه کنه
بخاطر پسراش
می خواد با گلبرگاش
تو این شب ازلی
دوا درست کنه
برای زخم علی
چهارده قرنِ
خوب نمیشه پرش
اما سبکباله
به عزت پدرش
تو خونهای که دیگه
خونهی زهرا نیست
چهارده قرنِ
پنجره ای وا نیست
به جاش رو سقف دلِ
هرکی دوستش داره
چهارده قرنِ
پنجره میباره
چقدر این اندوه
عمیق و محترمه
چقدر این خانوم
شبیه مادرمه